Jak oddycha się w ubraniu gazoszczelnym?

Ubrania gazoszczelne są niezbędnym elementem ochrony indywidualnej dla osób narażonych na kontakt z niebezpiecznymi substancjami chemicznymi, biologicznymi czy radioaktywnymi. Właściwe oddychanie w takim ubraniu może stanowić wyzwanie, ale dzięki odpowiedniej wiedzy i praktyce można nauczyć się właściwych technik. 

Rodzaje ubrań gazoszczelnych

Ubrania gazoszczelne można podzielić na trzy główne kategorie, które różnią się stopniem ochrony i konstrukcją. Pierwsza kategoria to ubrania lekkie, które zapewniają podstawową ochronę przed czynnikami chemicznymi i biologicznymi. Druga kategoria to ubrania średnie, które oferują wyższy poziom ochrony przed różnymi zagrożeniami, w tym przed promieniowaniem alfa i beta. Trzecia kategoria to ubrania ciężkie, które zapewniają najwyższy poziom ochrony przed wszystkimi rodzajami zagrożeń, w tym przed promieniowaniem gamma.

Systemy oddychania w ubraniach gazoszczelnych

W zależności od rodzaju ubrania gazoszczelnego stosuje się różne systemy oddychania. W przypadku ubrań lekkich i średnich często wystarcza maska przeciwgazowa z filtrem, który oczyszcza powietrze z niebezpiecznych substancji. W przypadku ubrań ciężkich stosuje się tzw. systemy izolacyjne, takie jak aparaty tlenowe lub aparaty powietrzne Fenzy, które zapewniają użytkownikowi niezależne źródło czystego powietrza.

Techniki oddychania

Oddychanie w ubraniu gazoszczelnym może być utrudnione przez ograniczoną ilość dostępnego powietrza oraz przez opór, jaki stawiają filtry lub systemy izolacyjne. Dlatego ważne jest, aby nauczyć się właściwych technik oddychania, które pozwolą na efektywną wymianę gazów oraz zmniejszenie uczucia duszności.

Jedną z podstawowych technik jest tzw. oddychanie brzuszne, które polega na wypełnianiu płuc powietrzem poprzez rozszerzenie przepony i obniżenie jej ku miednicy. Taki sposób oddychania pozwala na większą objętość wdychanego powietrza oraz zmniejsza uczucie duszności. Inną techniką jest oddychanie rytmiczne, które polega na utrzymaniu stałego tempa wdechów i wydechów. Taki sposób oddychania pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnego powietrza oraz zmniejsza ryzyko hiperwentylacji.